In de wijziging konden niet alle politieke partijen zich vinden, en zeker niet de beroepsverenigingen zoals de artsenfederatie KNMG. De minister heeft dan ook moeten toezeggen dat een evaluatie zou plaatsvinden. In april 2017 heeft het Nederlands instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg (NIVEL) na een dergelijk evaluatie-onderzoek een rapport uitgebracht. Het onderzoek strekte zich uit tot 294 artsen met een gegronde klacht: twaalf procent van de ondervraagden besloot in verband met de opgelegde maatregel van berisping met het uitoefenen van hun beroep te stoppen. Maar liefst vijftig procent had dit overwogen. En alle artsen lieten weten dat de maatregel van grote invloed was (geweest) op de uitoefening van hun beroep. Angst zorgde ervoor dat bijvoorbeeld lastige ingrepen werden vermeden.

Meer defensief gedrag van de arts

De KNMG heeft zich laten horen na publicatie van het rapport. Het genootschap wijst op de bedoelde én onbedoelde gevolgen van openbaarmaking. Een publieke schandpaal, vooral de publicatie in een krant, leidt tot nog meer defensief gedrag van de arts. Publicatie is onevenredig belastend en geeft bovendien geen zinvolle informatie voor de patiënt. Openbaarmaking op die wijze komt de zorg niet ten goede. Vermelding in het BIG-register leidt alleen dan tot het bedoelde gevolg als er voor de patiënt betekenisvolle en relevante informatie wordt vermeld.

Het standpunt vanuit de patiënt gezien is begrijpelijk. Men vreest voor een doofpotcultuur en vindt het van het grootste belang dat een patiënt kennis kan nemen van de kwaliteit van een arts, zodat hij zijn keuze daarop kan afstemmen. De positie van de patiënt moet worden versterkt ten opzichte van de cultuur waarin de artsen elkaar de hand boven het hoofd houden. Echter, de werkelijkheid is dat patiënten veelal de weg niet kennen. Zij weten niet eens dat een register kan worden geraadpleegd en bovendien vaak niet eens de naam van de arts die hen heeft behandeld.

Wetsvoorstel wijziging Wet BIG

Om aan een aantal bezwaren tegemoet te komen is in een wetsvoorstel geregeld dat een beroepsbeoefenaar zijn BIG-nummer verplicht kenbaar maakt Bij Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) zal deze verplichting nader worden ingevuld. Het BIG-nummer dient vermeld te worden op bijvoorbeeld een website, op correspondentie en op facturen. Het dragen van naambordjes tijdens behandelingen wordt als gewenst beschouwd. Een berisping of geldboete blijft echter vijf jaar lang in het BIG-register aangetekend. Een schorsing tot vijf jaar na de periode dat de zorgaanbieder is geschorst.

Hebt u een vraag over dit onderwerp? U kunt altijd contact opnemen met het Team Zorgsector van DAS.

Mr. Jacqueline Brouwer, senior jurist Team Zorgsector
jsm.brouwer@das.nl

Wet bescherming persoonsgegevens

De meldplicht datalekken komt voort uit Europese regelgeving en is opgenomen in de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp). De meldplicht richt zich tot de verantwoordelijke: degene die alleen of samen met anderen ‘het doel van en de middelen voor de verwerking van de persoonsgegevens vaststelt’. Aangenomen wordt dat alle zorgaanbieders (instellingen, praktijken en solistisch werkende zorgverleners) verantwoordelijken zijn in de zin van de Wet bescherming persoonsgegevens. Een datalek moet gemeld worden via het meldloket datalekken van de Autoriteit Persoonsgegevens. De meldingen moeten direct, uiterlijk binnen 72 uur na ontdekking, worden gedaan. Deze meldplicht geldt als het datalek leidt tot ernstige nadelige gevolgen voor de bescherming van persoonsgegevens of als er een aanzienlijke kans op nadelige gevolgen bestaat. Van belang zijn de omvang van het datalek en de gevoeligheid van de gelekte data. Als het datalek waarschijnlijk ongunstige gevolgen heeft voor de persoonlijke levenssfeer van de betrokkene, moet het datalek ook aan deze betrokkene gemeld worden. Bij het melden aan de betrokkene moeten de aard van de inbreuk, de instanties waar meer informatie over de inbreuk kan worden verkregen en de te nemen maatregelen om de negatieve gevolgen van het lek te voorkomen, aangegeven worden.

Belang bescherming betrokkene

Melding aan de betrokkene mag achterwege blijven, als dat noodzakelijk is in het belang van de bescherming van de betrokkene. Denk bijvoorbeeld aan gegevens over medische en psychosociale hulpvragen die minderjarigen buiten medeweten van hun ouders of wettelijk vertegenwoordigers hebben gelekt. In die situatie moet het lek wel gemeld worden aan de Autoriteit Persoonsgegevens, maar wordt een beroep gedaan op artikel 43 sub e van de Wbp. Dit betreft een uitzondering op de meldingsplicht. De sancties op het niet-melden van een datalek zijn fors. De autoriteit persoonsgegevens kan een boete opleggen die kan oplopen tot 820.000 euro of tien procent van de jaaromzet per overtreding.

Wordt u geconfronteerd met een datalek of twijfelt u of er sprake is van een datalek? Neem gerust contact op met het Team Zorgsector van DAS.

Mr. Lisette Neuschäfer-Greebe, jurist Team Zorgsector l.neuschafer-greebe@das.nl.

De AVG regelt onder andere:

• versterking en uitbreiding van privacyrechten;
• meer verantwoordelijkheden voor organisaties;
• dezelfde stevige bevoegdheden voor alle Europese privacytoezichthouders, zoals de bevoegdheid om boetes tot 20 miljoen euro op te leggen.

Lees meer over de achtergrond van de nieuwe privacyregels op de website  van de Europese Commissie.

Overgangsperiode tussen Wbp en AVG

De AVG is op 24 mei 2016 in werking getreden, maar is pas vanaf 25 mei 2018 van toepassing. Er zit dus een periode van 2 jaar tussen de inwerkingtreding van de AVG en het moment dat deze daadwerkelijk van toepassing is. Organisaties en toezichthouders kunnen zich in die periode voorbereiden op de AVG. Tijdens de overbruggingsperiode van 2 jaar geldt in Nederland nog steeds de Wbp.

Reden voor disfunctioneren

Er is sprake van ontslag wegens disfunctioneren wanneer een zorgverlener ernstig tekort schiet in zijn functioneren en een zorginstelling om die reden de overeenkomst met hem opzegt of niet voortzet. Het gaat dan om een situatie die voor de veiligheid of de zorg van cliënten een ernstige bedreiging kan betekenen. Denk bijvoorbeeld aan aanwijzingen dat de zorgverlener mogelijk strafbare feiten heeft gepleegd of dat lichamelijke of psychische ziekte of verslaving een rol speelt in het ernstig tekortschieten van de zorgverlener.

Hoger Beroep

De patiënt gaat in hoger beroep en dient opnieuw een klacht in tegen de tandarts bij het Centraal Tuchtcollege in Den Haag. Nu vanwege schending van het beroepsgeheim. Het tuchtcollege oordeelt dat de tandarts de medisch adviseur niet had mogen informeren over de tuchtrechtelijke procedure. De tandarts heeft daarmee zijn beroepsgeheim geschonden omdat hij geen toestemming had meer (medische) informatie te verstrekken dan waarvoor de machtiging gold. De tandarts had de processtukken uit de eerste tuchtklachtprocedure niet mogen verstrekken.

Aanvullende machtiging

De machtiging gold slechts voor het verstrekken van medische informatie zoals opgenomen in het patiëntendossier. De tandarts had in dit geval dus om een aanvullende machtiging moeten vragen.

Zijn verzoek wordt afgewezen, omdat daarvoor toestemming nodig is van alle vrouwen. Dat leidt tot onrust bij de vrouwen en een grote administratieve last. Ook is het niet wenselijk in verband met het beroepsgeheim.

Het doel van het maximaal toegestaan gebruik van 25 is om het risico op verwantschap te minimaliseren.