Jeroen was onthutst toen hij op staande voet werd ontslagen. En dat terwijl hij alleen maar thuis zijn werk wilde afmaken. Hij had slechts goede bedoelingen. Dit was niet terecht.

Jeroen belde mij in paniek op. Hij werkte bij een dochteronderneming van een oliemaatschappij. Zijn echtgenote werkt bij de concurrent. Jeroen had het erg druk en om die reden mailde hij werkdocumenten naar zijn privémailadres. Dat adres bestond uit zijn naam en dat van zijn echtgenote. Hij liet zijn echtgenote ook naar de stukken kijken.  

Geheimhouding
Jeroen vroeg mij of het ontslag op staande voet terecht was. Dat had namelijk nogal wat consequenties. Zoals bijvoorbeeld het wel/niet krijgen van een ww-uitkering. Ik hoorde het verhaal van Jeroen aan en bekeek zijn arbeidsovereenkomst. Hij had getekend voor een geheimhoudingsbeding en een aparte geheimhoudingsverklaring van enkele pagina's. Daarin stond expliciet vermeld dat hij vertrouwelijke informatie van zijn werkgever niet mag delen met vrienden en familie. Maar ook dat hij geen bedrijfsinformatie op privé computers mag hebben staan.

Geen reactie
De omstandigheden zagen er niet best uit voor Jeroen. Het ontslag op staande voet zou in een procedure wel eens stand kunnen houden. Toch had Jeroen ook goede redenen om het werk mee naar huis te nemen. Zijn werkgever had niet gereageerd op signalen van hem dat hij zijn werk niet binnen de overeengekomen arbeidstijd af kon krijgen. Ook had Jeroen tevergeefs hulp gevraagd om vanuit huis in te kunnen loggen op het computersysteem van zijn werkgever. Daarentegen werd wel van Jeroen verwacht dat hij zijn werk af zou hebben.

Regeling
Met deze argumenten heb ik het ontslag op staande voet kunnen voorkomen en een regeling kunnen treffen. De regeling hield in dat Jeroen wel per direct op straat stond zonder een ontslagvergoeding. Maar de ww-rechten heb ik kunnen waarborgen.