Programmeur Jos* gaat enthousiast aan de slag met de opdracht om een softwareprogramma te ontwikkelen voor een logistiek bedrijf. De opdrachtgever heeft veel vertrouwen in hem en Jos levert dan ook een mooi programma af. Na het zenden van de factuur blijft het echter verdacht stil aan de kant van de opdrachtgever.
Het contact is informeel: een beetje ‘ouwe jongens krentenbrood’. Jos is zonder schriftelijke opdracht aan de slag gegaan. Na wat telefoontjes en herinneringen per e-mail heeft hij nog steeds niets op zijn rekening staan, ondanks toezeggingen van zijn opdrachtgever dat het geld eraan komt.
Bedrogen
Jos ontvangt tot zijn verbazing een brief van Noorse hoofdkantoor van het logistiek bedrijf. Daarin staat dat de opdrachtgever in Nederland niet tekenbevoegd is en de factuur dus ook niet voldaan wordt. Ten einde raad meldt Jos zich bij mijn collega. Wat moet hij nu doen? Hij voelt zich bedrogen. En terecht. Mijn collega luistert naar zijn verhaal en neemt alle e-mails door. Een duidelijke opdracht ontbreekt, er is slechts een mondelinge overeenkomst. Die is rechtsgeldig, maar valt niet te bewijzen. Nu een schriftelijke opdracht ontbreekt, wordt het lastig om via de rechter een betaling af te dwingen.
Hoop
Eens te meer wordt duidelijk hoe belangrijk een ondertekende offerte en algemene voorwaarden zijn. Daarin kun je duidelijk aangegeven wanneer er betaald moet worden en wat de kosten zijn als er niet tijdig betaald wordt. Daar heeft Jos nu weinig aan. Die kan alleen maar hopen dat door lang aandringen de opdrachtgever alsnog betaalt.
Dit verhaal is echt gebeurd: om privacyredenen hebben we de naam van de klant gefingeerd.