Wim* en Jet* zijn uit elkaar gegroeid en besluiten te scheiden. De woning staat te koop en ze willen co-ouderschap over hun zoon Geert* (13) en dochter Sanne* (14). Bij het regelen van de afspraken gaat het mis.

 

Jet wil dat Wim de kinderen stimuleert een gezonde leefstijl na te streven: sporten, gezond eten en weinig tv kijken. Wim vindt dat een patatje op zijn tijd moet kunnen. Jet vertrouwt het niet en wil geen co-ouderschap afspreken. Ze weigert ook de woning te verkopen en te gaan als Wim niet toegeeft. Na ruim een half jaar strijd raadt een gezamenlijke vriendin mediation aan. Ze nemen contact met mij op. Ik verwijs ze door naar een van onze scheidingsmediators. Ik hoop, na het horen van hun verhaal, dat zij samen met onze mediator goede afspraken kunnen maken over de kinderen.

 

Angst
Onze mediator gaat in gesprek met Wim en Jet en vraagt ook aan Geert en Sanne wat zij willen. Zij betrekt ze bij het zoeken naar een oplossing zonder de verantwoordelijkheid bij hun neer te leggen. Ze leert Geert en Sanne te praten over hun emoties, behoeften en angsten en deze uit te spreken aan hun ouders. 

 

Frisdrank
Gezamenlijk komt het tot een regeling waarbij de kinderen elk aan een sport naar eigen keuze deelnemen. Wim en Jet brengen en halen ze om en om. In de week dat Wim de kinderen heeft, hoeft er niet op de kwaliteit van het voedsel gelet te worden. Op verzoek van de kinderen mag er in de weekends en op feestjes ook frisdrank gedronken worden.

 

Zelf meegebracht
Aan het eind van het mediation-proces worden de afspraken over de kinderen vastgelegd in het ouderschapsplan. Daar hebben zowel de ouders als de kinderen over meegedacht. Het huis is verkocht en de co-ouderschapsregeling werkt naar tevredenheid van iedereen. Dankbaar werk als je ouders en kinderen kunt helpen. Mooi om te zien als ouders boven hun emoties kunnen staan in het belang van hun kinderen.

 

* Dit verhaal is echt gebeurd: om privacyredenen hebben we de naam van de klant gefingeerd.