Recht op partneralimentatie

Je ontvangt partneralimentatie als je na je scheiding of het verbreken van een geregistreerd partnerschap niet genoeg inkomsten heeft of kan genereren om van te leven. Of omgekeerd: als je (ex-)partner niet kan rondkomen moet je partneralimentatie betalen. De financiële situatie van de betalende partij moet het wel toelaten, er moet draagkracht aanwezig zijn voor partneralimentatie.

Maximumduur?

Vroeger golden er geen maximumtermijnen voor de partneralimentatie. Dat is inmiddels gewijzigd. De situaties zijn op te splitsen in scheidingen van voor 1 januari 1994, tussen 1 januari 1994 en 1 januari 2020 en na 1 januari 2020 zijn uitgesproken. Deze termijnen gelden ook als een geregistreerd partnerschap eindigt via de rechter.

Bij scheidingen van voor 1 juli 1994 gelden geen wettelijke maximumtermijnen voor de partneralimentatie bij scheiding. Er stond daarover toentertijd namelijk niks in de wet opgenomen. Er is alleen een maximumtermijn als dat onderling afgesproken is in het convenant of door de rechter bij het uitspreken van de scheiding is bepaald.

Is er geen maximumtermijn afgesproken of bepaald, dan eindigt de betalingsverplichting niet automatisch. Deze loopt dan dus door, tenzij er op een gegeven moment onderling afgesproken wordt dat het alsnog eindigt, of dat de rechter een einddatum vaststelt in een uitspraak.

Indien de scheiding na 1 juli 1994 maar voor 1 januari 2020 is verzocht, gelden de volgende wettelijke maximumtermijnen voor partneralimentatie:

• Maximaal 12 jaar partneralimentatie na een huwelijk met kinderen;
• Maximaal 12 jaar partneralimentatie na een huwelijk zonder kinderen, als het huwelijk langer duurde dan 5 jaar;
• Bij een huwelijk zonder kinderen en welke korter dan 5 jaar duurde, dan duurt de partneralimentatie net zolang als het huwelijk heeft geduurd.

Na de wettelijke termijn stopt de betalingsverplichting automatisch.

Voor huwelijken waarvan na 1 januari 2020 om de scheiding is verzocht geldt dat het uitgangspunt is dat de duur van de partneralimentatie op de van helft van de huwelijksduur wordt gezet met een maximum van 5 jaar.

Hierop zijn een aantal uitzonderingen mogelijk (de langste termijn geldt):

• Bij een huwelijk met kinderen, duurt de partneralimentatie totdat het jongste kind 12 jaar oud is;
• Als het huwelijk langer heeft geduurd dan 15 jaar, en de alimentatiegerechtigde wel binnen 10 jaar de AOW leeftijd bereikt, duurt de alimentatieverplichting tot het moment dat de alimentatiegerechtigde de AOW leeftijd bereikt;
• Als het huwelijk langer heeft geduurd dan 15 jaar, de alimentatiegerechtigde niet binnen 10 jaar de AOW leeftijd bereikt maar wel geboren is voor 1 januari 1970, dan duurt de partneralimentatie 10 jaar.

Na de wettelijke termijn stopt de betalingsverplichting automatisch.

Eerder stoppen of verlenging?

Partneralimentatie kan ook eerder stoppen dan de maximumtermijn. Bijvoorbeeld als je ex-partner zelf weer genoeg inkomsten heeft om van te leven, met een ander trouwt, een geregistreerd partnerschap aangaat of gaat samenwonen.

Ook is er een hardheidsclausule in de wet opgenomen die maakt dat er door de alimentatiegerechtigde verzocht kan worden de termijn alsnog te verlengen indien het eindigen van de partneralimentatie op de wettelijke maximumtermijn onredelijk of onbillijk zou zijn. De rechter beslist hier dan over.

Hoogte en jaarlijkse indexering

Wil je de hoogte van de alimentatie weten? Laat dan door het LBIO, een mediator of jurist/advocaat berekenen hoe hoog de partneralimentatie ongeveer moet zijn. Kom je er samen niet uit? Dan zal de rechter de hoogte van de partneralimentatie bepalen bij de uitspraak over de scheiding.

Jaarlijks wordt de alimentatie verhoogd aan de hand van de indexering alimentatie. Het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) berekent dit cijfer jaarlijks door te kijken naar de salarisontwikkeling bij het bedrijfsleven, overheid en i andere sectoren. Alle percentages zijn te vinden op de website van het LBIO.

Regelend recht

Partneralimentatie is regelend recht en geen dwingend recht, dit in tegenstelling tot kinderalimentatie. Dat wil zeggen, dat je bij partneralimentatie van de regels mag afwijken. Dat kan alleen in onderling overleg en deze afspraken moeten worden vastgelegd in het echtscheidingsconvenant. Denk hierbij aan de hoogte of de duur van de partneralimentatie, maar ook aan de situaties waarin wellicht om wijziging van het bedrag gevraagd kan worden.

Schakel een echtscheidingsmediator in om jullie te helpen bij het maken van goede afspraken.