blog

Tattooverbod op de werkvloer: balans tussen goed werkgeverschap en persoonlijke vrijheid

3 min leestijd26 jul 2023

Mag een werkgever zichtbare tatoeages bij werknemers verbieden tijdens de uitoefening van de werkzaamheden? Een vraag die zich in deze tijden van het jaar vaker voordoet.

Pascal Besselink

advocaat

Bekijk meer

De vraag over het al dan niet toestaan van zichtbare tatoeages op de werkvloer is een complex vraagstuk dat het wettelijk instructierecht van werkgevers en het grondrecht van persoonlijke levenssfeer van werknemers met elkaar confronteert. In 2020 speelde in een procedure bij de kantonrechter Rotterdam exact deze vraag waarin deze twee rechten moesten worden (af)gewogen.

Het tatoeagebeleid van RET

De werkgever (RET) in deze procedure hanteert voor haar werknemers, die ook buitengewoon opsporingsambtenaar (BOA-OV) zijn, een tatoeagebeleid. Dit beleid houdt in dat het deze werknemers verboden is hun tatoeages zichtbaar te hebben tijdens de uitvoering van hun dienst in uniform.

Grenzen aan het stellen van regels

De kantonrechter in Rotterdam oordeelde dat er grenzen zijn aan het stellen van regels met betrekking tot tatoeages (of aan lichaamsversieringen in het algemeen), met name als deze in strijd zijn met goed werkgeverschap, redelijkheid en billijkheid, en/of fundamentele grondrechten van werknemers. De kantonrechter oordeelde in dit geval echter dat het tatoeagebeleid van de RET deze grenzen niet overschrijdt.

Hoger Beroep

De vakorganisatie liet het er niet bij zitten en ging in hoger beroep. En met succes. Het Gerechtshof Den Haag oordeelde namelijk dat de grenzen van het instructierecht wél worden overschreden door het tatoeagebeleid en dit beleid in strijd is met goed werkgeverschap.

Een duidelijk beleid noodzakelijk

Voor werkgevers die regels willen stellen omtrent het verbieden van tatoeages, piercings en andere lichaamsversieringen, is het essentieel om een helder en zorgvuldig beleid te formuleren en communiceren. Daarnaast moet dit beleid consequent worden toegepast. Het is echter belangrijk om te beseffen dat dit beleid en het instructierecht altijd juridisch kunnen worden getoetst, waarbij het risico bestaat dat het als strijdig met goed werkgeverschap of te beperkend voor de vrijheid van werknemers wordt beschouwd.

Dit blog is van Pascal Besselink, advocaat arbeidsrecht bij DAS

Disclaimer

Dit blog schetst de algemene regels en uitgangspunten. Uiteraard kan er in specifieke situaties sprake zijn van uitzonderingen. Heeft u vragen over dit onderwerp of uw specifieke situatie, dan kunt u altijd contact opnemen met een van onze specialisten.

advocaat

Pascal Besselink

Ik houd mij vanaf 1997 bezig met het arbeidsrecht. Als advocaat sta ik zowel werkgevers als werknemers bij. In 2010 rondde ik cum laude de postdoctorale Specialisatie Opleiding Grotius Arbeidsrecht af en in 2011 de Leergang P...

Meer artikelen van Pascal Besselink

Ook interessant voor je

Wat gaat er veranderen binnen het arbeidsrecht met de nieuwe coalitie?
03 jul 20243 min leestijd

Wat gaat er veranderen binnen het arbeidsrecht met de nieuwe coalitie?

Wat zijn de plannen voor het arbeidsrecht met nieuwe coalitie? Een drietal onderwerpen uitgelicht.

Elke minuut telt: opstarttijd is ook arbeidstijd
19 jun 20243 min leestijd

Elke minuut telt: opstarttijd is ook arbeidstijd

Elke dag tien minuten eerder op je werk zijn om de systemen op te starten, zonder daarvoor betaald te krijgen. Dit was de realiteit voor een callcentermedewerker die van zijn werkgever eist dat hij vijf en een half jaar aan onbetaalde opstarttijd betaalt. Het Hof erkende deze tijd als arbeidstijd, een beslissing die de werknemer recht gaf op de loonvordering.

Gaan werkgevers betalen voor beroep op concurrentiebeding?
12 jun 202420 min leestijd

Gaan werkgevers betalen voor beroep op concurrentiebeding?

Welke ingrijpende maatregelen liggen er om het concurrentiebeding drastisch te wijzigen? We bespreken het in een podcast.

1 van 3